1 mart. şubat bitti. şubat zaten bereketsiz ay. 2 gün eksik diye yarım diyen bile gördüm.
mart.
ilk bahar.
ama herkes bilir, daha ilk bahar gelmemiştir.
bugün ipeki beklerken başucumda müzik karıştırdım.
bu kitap benim dostta oyalanma kitabım. evime getirmedim hiç ama ne zaman dostta birilerini bekleyecek olsam usulca bir ona da uğruyorum.
genelde uzun uzun şu satırlarda oyalanır çalan şarkıyı da oyunuma katar bir salıncak hayal ederdim.
"eğer,hayatımızın herhangi bir an'ına gidip orada sonsuza dek kalacaksınız deseler yalnızca iki şeyden birini seçmek isterdim.biri,o çocukluğun bahçesindeki ağacın dalına asılı salıncakta sallanırken...
öteki,bütün hayatım boyunca en çok sevdiğim adamla öpüştüğüm ilk gün..
herkes aşık olmanın ortak dilini bulup yazmaya çalışıyordu.
ama aslında bu kadar basitti işte:
birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsan aşıksın..."
ama bugün başka bir yerde yavaşladı adımlarım. orda kaldım uzun uzun.
'Sen romantik saçmalıklarla zaman harcayacak, bütün hayatını bir adamın gün boyu değişen davranışlarını izleyip manalar çıkartarak geçirecek bir kız değilsin, aradı mı aramadı mı, seviyor mu, sevmiyor mu, niye öyle dedi de böyle demedi diye elinde mendil yaşayamazsın, onun için senin aşık olduğun değil, seni seven biriyle evlenmen en iyisi..'
bıraksalar daha epey daha bu cümlede kalabilirdim sanıyorum. ama neyse ki ipek "nerdesin" diye mesaj attı. "içerdeyim" dedim. kitabı kapatıp "sen olsaydın yapmazdın biliyorum"'un yanına bıraktım. hiç bir şey olmamış gibi arkamı döndüm ve ipeke sarıldım.
gün içinde de hiç açmadım ona bu konuyu başka şeylerden konuştuk. fernando'nun kafamı nasıl allak bullak ettiğinden, biraz daha devam edersek benim için en iyisinin muhasebe memuru olmak olduğuna karar vereceğimi anlattım. güldü.
sakarya kızılay hoş ama yetmiyor artık bana. hakikaten yetmiyor. aramızda kuşak farkı varmış gibi hissediyorum.
ankara tam bir ebeveyn.
ankara demişken ankara biradır, 70'liktir. başka da bir şey değildir.
yazının başlığı da tam olarak şurdan çıktı.
"bu şarkı
sanki sen yazınca bile gerçek gibi
oluyor."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder