kendimi kurcalayıp bozma konusunda üstüme yok.
kendi kendime hastalık uydurmakta ise bir numarayım.
alzaymır olduğuma kesin kanaat getirdikten sonra şu ara şekerim mi var acaba düşünceleri sardı dört bir yanımı.
gözüm zaten görmüyor. bunda şaşılacak husus yok. ama bu ara deliler gibi su içmek ve 7/24 dilim damağım kurumuş halde dolaşmak gibi özellikler eklendi.
sırf bu bilmem kaç satırı yazarken bile 3 bardak su içtim. varsın gerisini siz düşünün.
bir gün beni hastaneye kaldıracaklar ve yavrucum neden intihar ettin diyecekler, onlara gözlerimi belerte belerte bakıp intihar mı ne intiharı diyeceğim. onlar da bana bok mu vardı da içtin o zaman o kadar hapı diyecekler ve ben de ehe sadece başım ağrıyordu da geçmedi biraz fazla mı olmuş diyeceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder