21 Nisan 2011 Perşembe

adsız.doc.

alışılıyor çocuk. alışılıyor her şeye.
puzzle'n günlerce orda durmasına alışıyorsun önce.
tozlanmasını zaten görmezden geliyorsun.

sonra tam kaldıracakken kenarının bozulmuş olduğunu görüyorsun.
bozulur.
her zaman bozulur.
büyüdün artık. böyle şeyleri normal karşılıyorsun.
düzeltesin geliyor. kaldıracaksın ama düzgün kalksın. ne işe yarayacaksa?

düzeltirken bakıyorsun bir kenar yok olmuş.
yok olmuş.
bildiğin yok olmak!
yok.
kaybolmuş.
umursamıyorsun.
olur çünkü zamana bıraktığın şeyleri hiç bir zaman zamandan sapasağlam geri alamazsın.

çok yorgunum.
üzülmek için bile. üzülmüyorum o yüzden. biraz halim olsaydı size zaten başka şeyler anlatacaktım. zor durumdaki bir romalıdan söz edecektim. ama olmadı. olmayanlara alışıyoruz. olanları da yadırgamıyorum ben zaten artık.

söylesene sen hiç aşık oldun mu?

//
i fell in love when i was child.
//


yabancı'nın umursamazlığını aldım kollarıma. bir nebze daha rahatım. bu kitap da tuhaf bir şey var. sanki daha önce okumuş gibi hissediyorum. çünkü bir sonraki cümleyi kesinlikle biliyorum ama sonunu, bilmiyorum. tuhaf bir şey.

2 yorum:

beenmaya dedi ki...

ben hala alışamadım
ben hala umursuyorum
ve evet aşık oldum!

kırmızı dedi ki...

yabancıyı okudun mu? kesinlikle tavsiye ederim. insanın içindeki bütün umursama duygularını alıp camdan aşağı atıyor.

"bence hepsi bir"

sonunda bir ünlem, bir nokta ya da 3 nokta bile yok!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...