erken baskı ya da çıkma ekmek var mı?

hazır işsizken anlatıvereyim.
sanırım küstum ve kusmaca yazı dizisi yüzünden olacak ki geçen gece rüyamda kusuyordum. bu ara büyük bir kusma isteği var içimde ancak sadece rüyalarda başarılı oluyorum. az uyuyorum. bu sebeple hiçe yakın rüya görüyorum. gördüm mü adeta toprak içinde değerli taş bulmuşcasına titreyen ellerimle temizleyip parlatma çabasına giriyorum.

rüyamda motordayım. o motor değil canım. mesela beşiktaş üsküdar motoru. küçük olanlardan. sallanıyor ve ben demirlerden sarkarak kusuyorum.
sonra arkamı döndüğüm anda kendimi bir servisde buluyorum. doblo hatta vaviendekinin büyüğü. ama kapı aynı o prensip. tekrar midem bulanıyor, yüzümü kapıya dönüyorum kapıyı görüyorum ama eğildiğim anda tekrar motor oluyor. denize kusuyorum.
ayıp ayıp.
bu arada ayakkabılarımı bi yerde unutmuşum. servis şöforüne bunu anlatmaya çalışıyorum. geç kalıcaz kesin biri çalıcak diyorum.


not: rüyalar anlatılmamalı. kimse anlattıklarını senin gibi göremez. senin action rüyaların aslında her zaman başkası için sıkıcıdır. rüya dinlemek sıkıcıdır. senin bilinç altın ise beni asla ilgilendirmez.
ilgi çeksin istiyorsan geçen rüyamda seni gördüm diyerek başla.


önemli: insanlar neden kendisiyle aynı yazarları okuyan, aynı filmleri izlemiş birini görünce sevinir bilir misin küçüğüm? aynı yerden baktığını düşünürsün çünkü. peki aynı yerden bakmak neden önemlidir?
insanoğlu ne kadar sevse de, kendini anlatmaya üşenir aslında. o yüzden anlayan, zaten bilen birini ister karşında ama ona yine de anlatır. zira bilene anlatmak daha kolaydır sanki.

şimdi sevgili oğuz atay sevenler toplanın bakalım çevreme, size sevgili bilge kısmından başlayarak tehlikeli oyunları sahneleyeceğim.

"sevgili bilge,
Bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmam...."