bu bir jehan barbur yazısıdır.

jehan barbur.

mükemmel bir ses.
günlerdir fizy e bu iki kelimeyi yazıp tümünü çal deyip uzanıveriyorum yatağa sırt üstü. tavana bakıyorum.
sonra gözlerimi sımsıkı yumuyorum.
yeterince bu mükemmel sesten huzursuz olunca kitap okumaya başlıyorum.

geçen gün uğurla aylak aylak istiklalde dolaşırken bir anda bir afişin önünde durdum. bu ara bunu çok yapıyorum. perşembe napıyosun dedim. hiç dedi. tamam konsere gidiyoruz dedim. kim dedi.
JEHAN BARBUR dedim.
hö dedi.
çohoş lan dedim.
hı biliyorum biliyorum ama çok mıy mıy o kadın dedi.
ne halin varsa gör dedim.

kararlıydım.
tek başıma bile olsa gidicektim. derken sezgiye açtım. sezgi tanımıyordu kadını. ama çohoş dedim. tamam dedi. sezgi çok harika bir insan.
ve bu gece ben sezgi ve sezginin sevgilisi olaraktan mask'a gittik.

küçücük bir kadın. bildiğin küçücük. topuklu ayakkabılarla bile küçücük. ama sesi öyle mükemmel ki.
her heceyi her sesi o kadar başka söylüyor ki sanırsın nakış işliyor. her kelimeyi bilerek söyleyen bir kadın. her kelimeyi vucudunun her yerinde hisseden bir ses.
insan etkileniyor.
ha tabi elektro gitar çalan çocuğunda yeteneğine değinmeden edemieceğim. o da mükemmeldi.

sevgili ozan.
sen bu gece ansızın nilüfer üstü sensiz olmaz çalarak ağzıma sıçamadın ama bu işi jehan yaptı.
ansızın o zaman bülent ortaçgildeeen...

sensiz olmaaaz.

dedi.

bu şarkı neden bana dokunuyor aşkuş? asdfghb

nerden çıktın sen defol. bu bir jehan barbur yazısı.
şarkının bazı yerlerini sıktı değiştirdi falan ama yinede harikaydı.
en son sensiz oluuuur..
sensiz oluuur..
seeen
seeen.
seen
seeeeensiiz...
sensiz..oluuur..
oluuur
oluur
olmaz.
olur
olmaz
oluue
sen
sen
seeen
sensizz
sensiz
sensizz
sensiz olmaaazzzz...

yapışı vardı ki bütün bu iç çelikiyi ruhumun her zerresinde hissettim sandım.
bu sırada sürekli olduğun yerden geçen garsona tırt olsum. gittim merdivene oturdum.
bi 50lik ve patlamış mısırla umarım beni seviyorsun diye çıkageldi.
şaşırdım epey.
sanırım

kalabalık bir sokak belki hayat sen her köşe başı


insanlar yalnız insanlara acıyor.
insanlar bana acıyor olabilir.


yorgunluktan mı bu halim düşünmek bile zor


ben yalnız değilim ki. sadece sevgililere saygılıyım.
garip şeyler bunlar.
bir şeylerin içe dokunması..


Yüzüne bakmam
ellerinden tutmam
Sözünü ben duymam
Gideceksen durma.


nebleyim. bazen bazı zamanlar bir tuhaf oluyorum.
sonra konser bitti bi yere gittik. o kadar çok eskiciye benziyordu ki.
yine bi tuhaf oldum.
tuvaletin kapısında bi kadın vardı.
burası eskiden daha eğlenceliydi dedi.
sarhoştu epey.
geliyormuydun önceden dedi.
hayır dedim. ilk gelişim.
çok eğlenceliydi dedi.
nasıl yani dedim
tarif edemedi.
insanlardır ozaman dedim. insanları eğlenceliymiştir. onlar gitmiştir. olur öyle dedim
o kadar olgun konuştum ki ben de inanamadım.
ama yine de geliyorum dedi.
eski insanlar hatırınadır dedim. gülümsedim. tuvalet boşaldı o sırada sıra benimdi. girdim işedim.

dönüş yolunda.
dolmuşta o taksimde haliçe gelene kadar olan yol o kadar çok demirtepe gibi geldi ki bana. ne içtim lan ben dedim. ne içtim bu kadar?? ömrümde demirtepeden geçerek beni bi yerlere götürmüş otobüse binmişliğim yok.
trajik değil mi? durun durun ben yanlış bindim diyesim geldi.
sesin yalnız diye çıktı. tamam ablacım 5ten bi kişi usta dedi.

herneyse. bu bir jehan barbur yazısıdır. son söz ise
sanırım ben bu kadına aşık oldum.


not: casp yok mu caps diyenler için. var anacım. olma mı? ama çok üşendim bi ara koyarım.