klasiktir. ders çalışmam gereken zamanlarda yatağımın içine bol bol kitap koyarım. ne zaman aile hukuku diye konuya girsem bir yazarı anasım gelir, ya da bir karakteri çağırmak otur bi çay iç demek isterim. alkol yok bardamu. ders çalışıyoruz şurda. ne diyordum hıh. bir cümle takılır aklıma ve ben şimdi eğer o cümleyi bulup bakmazsan aklın hep orda kalacak ve okuduğundan bi bok anlamayacaksın derim. sonuç olarak kalkar gider o kitabı alır ve yatağıma koyarım. sonra geri yerine koymam. o kitap yatağın içinde kalır. bir o köşeye bir bu köşeye koşar. gece uyurken kolum bacağım ayağım çarpar. ama severim.

evet sayım yaptım. bu sefer herzamankinden çok birikmişler.

sol ayak ucuna doğru:
momo
suç ve ceza(karikatür)
varolmanın dayanılmaz hafifliği.

sol baş ucuna doğru:
roma notları
insancıklar
gecenin sonuna yolculuk

sağ baş ucunda:
budala
yeraltı
vadideki zambak
anayasa genel esaslar kitabı

evet en sıkı fıkı olduğumuz adam yine dostoyevski çıktı. şaşırmadım. ne zaman kendime acıyacak olsam daha acınası halde karakterleri ondan buluyorum. içim rahatlıyor. oh.