yol var ordayım.

yolda'yı okuyorum bu ara.
heveslendirmek şöyle dursun oturduğum yerden yoruyor.
eylül yazlık kapatma ayıdır. hayır hiç yazlığımız olmadı bizim. ama yinede öyledir. yerleşik hayata geçmektir. aşırı yerleşikken aşırı gezgin bi kitap okumak tuhaftır. o kadar gezme isteği vardı daha demin şurda nereye gitti diyorum. nereye koyduysan ordadır cevabı geliyor. baktım diyorum yok! siz nereyekoyduysanordacılar! dünya dönüyor, rüzgar esiyor bunu hep göz ardı ediyorsunuz!

sürekli bir şeyleri bir yerlere koyuyorum. ayırıyorum. istif ediyorum. sonra dünya dönüyor, müfredat değişiyor.
güncel kalamıyorum.


not: belki ilginizi çeker.


sarhoş x kişisi y kişisini arar. bir süre konuşur. y kişisi durumun vahamiyetini anlayıp gidip almak için sorar:
-nerdesin olum sen?
-yol.
-hangi yol?
-ne biliyim amk. yol var ordayım.
-ne var çevrende.
-direk araba ev.



gülmekten ne yapacağını bilememek var bir de.
not: sarhoş değilken de bazen insan o kadar bulunduğu yerden ayrı bağımsız oluyor ki. o zamanda yol var ordayım diyesi geliyor. tabi o güldürmüyor.