bugün çok uzun zaman sonra beyazıttan eminönüne yürüdüm.
istanbul o kadar güzeldi ki bugün, gidip bi yere oturamadık.
galatadan geçerken tam ortasında bi sigara yaktık.
sonra vapurla kadıköye geçip, inmeden geri geldik.
deniz anlaşılmaz dalgalıydı. muhabbet bile fark edilmesine mani olamadı.
ezilenler okuyorum. dostoyevski senden adam olmaz diyorum. rulet masasında her şeyimi bırakıp dönerken bütün sokak lambalarını bir bir kırıyorum.



not: ansızın çıkan toolbarlar var ya, allah onun belasını versin başka da bi şey demiyorum ben.